Onze eerste geocaching wandeling gaan we in Sint-Pieters-Kapelle doen. Ik ben benieuwd wat we allemaal gaan tegenkomen in dit plattelandsgebied die deel uit maakt van het Pajottenland. Jullie ook?
Sint-Pieters-Kapelle is een dorp van 1200 inwoners en is een deelgemeente van Herne gelegen in Vlaams Brabant.
Tijdens deze wandeling zal je de Sint-Pieters kerk tegenkomen. Deze kerk is volledig omringd door muren en heeft een verhoogd kerkhof. De kerk is gewijd aan de Heilige Petrus en is sinds 1949 beschermd als historisch monument
Ondanks het klein dorpje bevat deze kerk tal van schilderwerken waaronder ‘het Kruisweg’ geschilderd door Constantin Meunier. Deze kunstenaar is vooral bekend voor zijn beeldhouwkunsten waardoor dit schilderwerkje zo bijzonder is. De schilderij, die 14 staties bevat, is over 150 jaar aangekocht voor 10.000 Belgische frank.
Champetter Ferbiest riep iedere zondag na de zondag mis alle regionale nieuws vanop zijn roepsteen. Hij zorgde er ook voor dat Sint-Pieters-Kapelle geen taalfaciliteiten kreeg bij de talentelling in 1947.
In 2009 heeft Christa Allaert deze Champetter vereeuwigd door een bronzen standbeeld van hem te gieten. De champetter staat dus nu voor altijd op zijn roepsteen
De eerste cache dat we zochten hebben we gevonden dicht bij de Sint-Pieters Kerk. Het was een klein kokertje. We hebben het logboekje getekend. Er zat een knikker in en een mannetje. De kids hadden deze graag geruild, maar hun autootje kon er niet in. Dus hebben we ze laten zitten. Op weg naar de volgende cache, komen we toch de champetter tegen zeker?
De oude champetter Ferbiest van Sint-Pieters-Kapelle stond voor het laatst de nieuwtjes te verkondigen en wist ons de weg te zeggen naar de volgende cache. De tweede cache gevonden. Opnieuw een klein kokertje goed verstopt in een buis. Voor de kids was het wel leuk want het was een speelplein 😁. Er was ook een picknick tafel aanwezig. Die kwam goed van pas want we moesten ons boterhammen nog opeten.
Op weg naar de derde cache onder de blakende zon. Het was een leuk landwegje en de cache was goed verstopt. Onderweg naar de laatste cache van de dag hebben we ook veel mooie dingen gezien. Een heel mooie tuintje met buxussen die als dieren gesnoeid waren, een miniboerderij, … Ook de wandelaars kregen een leuke boodschap te zien. “Hallo beste stappers”
De laatste cache. Gelukkig had mijn zoon geen hoogte vrees om die cache te bemachtigen. De kers op de taart. Prachtig gelegen gebied. Je zou denken dat je in de Ardennen zat. Eerst moesten we een landwegje volgen tussen de bomen. Dit gebied wordt ook het konijnenbos genoemd.
In het bos bevind zich een oude steengroeve. Talrijke gebouwen in de buurt werden met deze stenen vervaardigd. We dalen verder naar beneden en komen aan een oude vervallen watermolen. Daar was ook een klein ondiep riviertje genaamd de Mark. De kids hadden het geweldig naar hun zin en onze hond had de ideale afkoeling gevonden.
Deze watermolen is al vele jaren niet meer in werking. De stuw op de mark regelt een verval van 1,3 meter. De oude rad is nog steeds aanwezig, maar is al jaren niet meer in werking. Vermoedelijk staat deze al stil sinds de jaren 50. De watermolen is bekend onder verschillende namen. Moulin Garenne, Moulin de Coppens of Konijnenbosmolen.
Voilà, dit was onze eerste geocaching dag. Wandelen van cache tot cache, goed voor een 8 km wandeling. De kids waren uitgeteld, Bailey bijna met zijn tong op de grond 😂. Maar ze vonden het leuk. Ook leuke spullen gevonden en geruild in de caches. Op naar de volgende.
Volgen: Follow Wandelfluisteraar on WordPress.com