Ellezelles – Les santiers de l’étrange

Deze foto is genomen in Ellzelles tijdens de wandeling van Le sentiers de l'étrange.
 
In deze rare Corona tijden mocht ons jaarlijkse Halloween traditie in de Gavers in de provincie Oost-Vlaanderen niet doorgaan. Dus was ik op zoek achter een leuk alternatief. Omdat wandelen, tijdens de corona tijden, bijna het enigste is dat we mochten doen om te ontspannen wist ik al snel waar te zoeken.  
 
In Ellezelles (Elzele). De stad van Heksen! Daar is een wandelpad met vreemde wezens. Le sentier de l’étrange. Het is een wandelpad van ongeveer 6 km. De kinderen vonden het ondanks de afstand, een waardig halloween alternatief. Dus weg zijn we…maar eerst een beetje uitleg over Ellezelles. 

Ellezelles info

Ellezelles (Elzele) is een gemeente in Henegouwen met 6000 inwoners.
Deze stad is bekend voor zijn heksen folklore. Dit komt omdat er in 1610 een plaatselijke heks genaamd Quintine, opgehangen en verbrand zou zijn. Jaarlijks wordt er in juni een heksensabbat georganiseerd om dit te herdenken. Overal door de stad zal je ook afbeeldingen van heksen vinden. In 1850 zou ook het fictief figuur Hercule Poivrot geboren zijn. Zowel de heks als Hercule hebben allebei hun eigen biermerk.
 

Le sentier de l’étrange

Er gebeuren vreemde dingen in dit dorp. Op iedere hoek van straat en bossen kom je die vreemde wezens tegen. Het is Watkyn, een folk art kunstenaar, die in de jaren 80 het idee kreeg om een heel mooi stukje natuur te combineren met kunst. De wezens zijn gemaakt uit hout, beton, font, polyester,… Heel veel van die wezens hebben een paar ogen gekregen die je geen seconde loslaten en je een heel vreemd gevoel geven.
 
Sinds 1984 kwamen er ieder jaar nieuwe wezens bij. En zo creëerde Watkyn met de tijd een ware openlucht museum, een permanente expo die je het hele jaar door kan bewandelen.
Dit in combinatie van een heel mooi stuk ongerepte natuur die je door heel mooi stukjes platteland loodsen. Onder weg zal je ook enkele kapellen tegenkomen wat bewijst dat de streek erg gelovig was in de XIV de eeuw.
 
 
Le moulin du Cat sauvage en le sentier de l'étrange
 

Wandelroute en geocaching

Route

Voor de periode van het jaar was het een vrij warme en zonnige dag. Ideaal wandelweer dus. De parking was vlak bij de start van de route. Al snel hadden we ons wandelschoenen aan en hopla, weg waren we. Deze wandeling heb ik afgelegd met mijn kinderen en Bailey. Voor dat we vertrokken merkte ik een honden toilet op. Ideaal dacht ik. Maar mijn hond dacht daar anders over. Meneer wou daar geen poot in zetten. Moet zijn dat het daar ongelooflijk stinkt haha. Geen idee, maar we hebben hem er niet in gekregen. 
 
We hadden nog een lange tocht voor de boeg dus zijn we maar vertrokken. Al snel kwam de sfeer van de wandeling naar voren. De eerste wezen kwam ons tegen. Ik denk dat die een beetje last had van zijn rug, want die liep behoorlijk krom. Een beetje lager moesten we over een slangen brug en stond er  een speciaal tafel op ons te wachten. Die had geen poten, maar laarzen. We waren nog maar net vertrokken maar de kids vonden het alvast al leuk om nu al een pauze in te lassen en eens te testen of die zitjes niet zouden lopen aangezien ze voorzien waren van laarzen. Dit allemaal onder het aandachtig oog van de draak en een soort vogelverschrikker. Dit laatste was zo lelijk dat er haast niemand in de buurt wou komen. 
 
Allemaal fotos die genomen zijn tijdens mijn wandeling Le sentier de l'étrange in Ellezelles
 
Een beetje verder kwamen we stenen met gelaatsuitdrukkingen tegen. Wat opviel is dat geen enkel van deze gezichten happy was. Ze waren ofwel bang, verdrietig of boos. Wie weet wat ons verder te wachten stond. 
 
Na een stevig bergop kwamen wij meneer de Duivel tegen. We zetten ons wandeling verder. Een heel eind door rustige en landelijke wegen. Ons wandeling gaat nog steeds lichtjes naar omhoog. Onderweg zien we nog meneer pastoor en een begraafplaats. Helemaal bovenaan konden we genieten van een welverdiende pauze aan een picknick tafel met de mooiste panorama van de streek.
 
Na een kwartiertje pauzeren, zetten we ons wandeling voort, lichtjes bergaf deze keer. Onderweg komen we meneer de weerwolf tegen en een heel hoop wezens waar we zelfs niet weten wat ze juist zijn. Je kon er alles inzien en iedereen kon er wel iets van maken. 
 
De kinderen hebben zich geen seconde verveeld. Altijd was er wel iets te bewonderen. Het grote merendeel van de wandeling was door bos en landelijke paden. Heel weinig auto’s, buiten op het laatste waar een drukke steenweg moest overgestoken worden. Maar anders was het een heel veilige, rustige en mooie wandeling.  
 

Geocaching

Tijdens deze wandeling was er een reeks van 17 geocaches. Alleen zijn ze allemaal premium en mag ik de coördinaten hier niet vernoemen. Wil je ze toch graag kennen dan moet je een premium abonnement nemen op de site van www.geocaching.com. Het is 30 euro voor een heel jaar. Dan heb je toegang tot alle caches. Gewone traditionele caches, multis, earth caches, lost places,..Kortom het is echt die 30 euro waard. 
 
Wat ik wel nog wil zeggen is dat één van de caches op 3m hoogte zat. Dat was spannend want hoe kom je daaraan? En Dylan op mijn schouders nemen met zijn schoenen vol modder zag ik niet echt zitten. Net op dat moment ging een buurvrouw starten met haar wandeling en ze had gezien dat wij rond die paal aan het rondlopen waren. Zij wist dat het een cache was en had ons voorgesteld om haar ladder te halen. Die vrouw kwam als een engeltje uit de lucht en super dat ze dat wou doen voor ons. 
 
Ondertussen dat mijn zoon de cache opendeed heb ik een snel cursus geocaching gegeven aan die madam. Haar naam was Lieve. Ze wist wel dat het een geocache was maar ze wist niet wat juist de bedoeling daarvan was. Nog iemand die daarin wijzer is geworden. 
 

Wandelroute uitgestippeld

 
Heb je nog vragen, aarzel dan niet om deze te stellen in de comments of via het contact formulier. Nog veel wandel plezier.
 
ReizenReizen
 

Volgen: Follow Wandelfluisteraar on WordPress.com

Geef een reactie