Het Muziekbos in Ronse is een prachtig bos gelegen in Oost-Vlaanderen. Aan de naam zou je denken dat er hier regelmatig concerten gegeven worden. Vergeet het maar, voor een concert van Rammstein zal je naar Tomorrowland moeten gaan. De “Muz” in het woord Muziekbos verwijst naar het Keltische “moeras” – een drassig lapje grond gelegen tussen watertjes. Wat je wel mag verwachten? Een reliëfrijk landschap met prachtige wandelpaden, de Geuzentoren, heides, speelbossen, …. Benieuwd naar deze mooie wandeling, lees snel verder…
Het Muziekbos is een bos van 52 ha groot en bevind zich vlak naast het Sint-Pieters bos van 57 ha. Het gehele domein wordt beheerd door Het agentschap van natuur en bos en is herkend als Europees natura 2000 gebied. Binnen de Europese natuurdoelstellingen wordt op termijn 100 hectare extra bos gecreëerd aan het Muziekbos en het Sint-Pietersbos [
In het bos zal je tal van diersoorten vinden. Het is niet abnormaal mocht je één van deze soorten tegenkomen: boomklever, vos, bosuil, buizerd, zwarte specht, ree, gehakkelde aurelia, dagpauwoog, bont zandoogje
Het bos heeft veel schade opgelopen tijdens de Eerste Wereldoorlog waardoor het bos opnieuw aangeplant moest worden. Met de tijd werd het Muziekbos omgevormd tot een bos met een gemengd loofbos met beuk, kers, eik en es.
Het gebied rond de Geuzentoren werd in 2014, 2,5 hectare naaldhout gekapt om de oorspronkelijke vegetatie met struikheide, gaspeldoornstruweel, bremstruweel en bloemrijk schraal grasland te herstellen.
De beste periode om een bezoekje te brengen aan het Muziekbos is in het voorjaar. In de lente zorgen boshyacint (“blauwe kousjes”), kleine maagdenpalm en daslook voor een bontgekleurd lappendeken. Ook de zeldzame paarse schubwortel, vermeld op de Vlaamse rode lijst van planten, komt voor in het Muziekbos.
Ons wandeling start aan het Louise-Marie plein te Maarkedal. Het plein is ruim voorzien aan parkeerplaatsen. Je kan hier ook een potje petanquen en er zijn wat speeltuigen voor de allerkleinsten. Er is ook een restaurant aanwezig. “Les soeurs Louise”. We hadden voorgenomen om daar een terrasje te doen na ons wandeling.
De wandeling start aan de Onze-Lieve-Vrouw La Salette- of Louise-Marie kerk. Deze kerk werd gebouwd in 1850. In 1853 werd de kerk ingewijd. Door de jaren heen kende de kerk verschillende renovaties en verbouwingen. Door de oorlog werd deze vernield, maar in 2009 werd ze gelukkig terug opgebouwd.
We zetten onze wandeling voort. Via rustige wandelpaadjes gaan we richting het Muziekbos.
Vooraleer we echt het Muziekbos in duiken zijn we Bistro Boekzitting tegen gekomen. Jammer genoeg was deze gesloten. Volgens recensies is deze een ideale tussenstop. Groot terras en een zeer vriendelijke bediening. Je kan daar ook genieten van hun heerlijke Franse keuken. Maar wij hadden pech. Het zal dus voor een volgende keer zijn….
Na een goede kilometer stappen waren we aangekomen aan het Muziekbos. Ik vond dat de bomen erg groot waren. Wat meteen opvalt, is dat er heel weinig begroeiing is aan de grond. Dit komt doordat de kruinen van de bomen vrij dicht begroeid zijn met als gevolg dat er weinig zonlicht de bodem bereikt.
Tot grote vreugde van mijn dochter waren we vrij snel aangekomen aan de speeltoestellen. En we hadden geluk, het was de speelzone voor de – 12-jarigen. Naast deze speelzone is er nog een andere zone voor de + 12-jarigen. Deze zijn we niet tegengekomen. Maar we hebben er niet echt achter gezocht aangezien Emma het heel leuk vond bij de – 12-jarigen. Het speelbos en de speeltoestellen zijn goed onderhouden. Alleen miste ik een bankje om te zitten terwijl Emma aan het spelen was.
Toen was het tijd om ons wandeling verder te zetten. We wandelen een heel einde door het muziekbos. De paden zijn op dat moment groot, breed en goed onderhouden. Rolstoelen zouden op dat segment perfect kunnen, maar paden zoals deze zijn zeker niet overal aanwezig. Daarom raad ik het ook af om dit rondje te doen met een rolstoel. De betere kinderwagen zou misschien nog net lukken maar die zullen ook op sommige plaatsen moeten gedragen worden. De enkele klimmen en afdalingen zijn ook niet echt rolstoel vriendelijk.
We zijn aangekomen op de hoogste top van het Muziekbos. “De Muziekberg”. Hier is het eventjes tijd om een halte te doen en hebben we de muziekbosstraat verlaten om naar de Geuzentoren en de heraangelegde heides te gaan kijken. Daarna zijn we terug gekomen op de muziekbosstraat om ons wandeling verder te zetten.
De Geuzentoren werd gebouwd in 1864. Niemand die weet waarom deze gebouwd is, maar een mogelijke verklaring zou kunnen zijn dat vroeger de begroeiing niet zo hoog was. Met een lage begroeiing heb je een heel mooi zicht op de Vlaamse Ardennen. Voor Emma was het al heel snel duidelijk waarom die toren er was want Rapunzel leefde daar :-).
Momenteel werken ze aan het origineel herstel van het Muziekbos. Als je door die vlinderplaat kijkt, zal je terug de oorspronkelijke begroeiing zien die vooral uit heides en lage struiken bestond. Daarvoor hebben ze een vrij groot gebied ontbost om de natuurlijk herstel te bevorderen. Binnen een paar jaar zal er dus een heel stuk van het muziekbos terug bestaan uit heide gebieden
We zetten ons wandeling verder. We verlaten terug eventjes het Muziekbos en wandelen langs rustige wegen. Wegen met behoorlijke hoogte verschillen die toch niet te onderschatten zijn maar wat een mooie landschappen. Onderweg komen we de liefdesboom tegen. Een beetje verder gaan we terug het Muziekbos in.
In dit gedeelte van het bos vind je een leuk slingerend wandelpad met touwen. Die touwen zijn ook wel heel handig want hier zit een stevige klim in verwerkt. De wandelstokken hebben hier zeker hun dienst bewezen. Het is dan ook dit gedeelte die niet geschikt is voor rolstoelen/kinderwagens/fietsers.
Eens uit het bos was het tijd om terug te gaan naar Maarkedal. We gebruiken dezelfde weg dan wanneer we opgekomen zijn. Daar hebben we een terrasje gedaan bij “Les soeurs Louise”. We waren net op tijd want vanaf 17u is het terras gereserveerd voor klanten die daar blijven eten. De bediening was joviaal en vriendelijk.
We hebben een heel mooie wandeling achter de rug, een typisch Vlaamse Ardennen wandeling met ups en downs, maar we hebben ervan genoten. Hier komen we zeker nog terug want er waren nog veel andere wandelpaden in de ronde.
Wil je deze route downloaden, dan kan je dit via onderstaande kaart. Je kan het gpx bestand downloaden voor je wandel-gps. Heb je geen wandel-gps? Geen probleem, installeer de outdooractive app op je smartphone en download de route.
Heb je nog vragen of opmerkingen, een foutje gezien, laat het mij weten in de comments of via het contact formulier. Nog veel wandelplezier.
Volgen: Follow Wandelfluisteraar on WordPress.com